28, జూన్ 2009, ఆదివారం

టైలర్ చిట్టిబాబు...కాప్షన్ : వీడి పేరు చెబితే కత్తెర కూడా జడుసుకుంటుంది

చిన్నప్పుడు పండక్కి కొత్త బట్టలు కొంటున్నారంటే గొప్ప ఆనందంగా ఉండేది. ఈ విషయంలో అందరికీ ఉండే ఆనందం కంటే నాకు రెండాకులు ఎక్కువే సంతోషం. దానికి కారణం నాన్న రెడీమేడ్ బట్టలు కొనడం, గుడ్డ తీసి మా కాలనీలో ఉండే టైలర్ చిట్టిబాబుకి ఇచ్చి కుట్టించాల్సిన అవసరం లేకపోవడం. అందుకే మరి ఆ రెండాకులు ఎగస్టా ఆనందం. చిట్టిబాబు...ఎవరి పేరు చెబితే మీటరు గుడ్డ అరమీటరుకు కుచించుకుపోతుందో...చిన్న పిల్లలు కొత్తబట్టలు( వాడు కుట్టినవి ) వేసుకునే కంటే నంగగా ఉండటానికి ఇష్టపడతారో...ఆడవాళ్ళు కొత్త జాకెట్ కుట్టించుకునే కంటే పాతదే వాడుకుంటే పోలే అని సిల్లీగా కాంప్రమైజ్ అయిపోతారో, ఎవడు పట్టుకుంటే కత్తెర అష్టవంకరులుగా బట్టని కత్తిరిస్తుందో వాడే చిట్టిబాబు. మూతి పైన కుంకుడు గింజంత నల్లటి ఉలిపిరి కాయతో సిఫాన్ గుడ్డలాగ నిగనిగలాడుతూ కనపడతాడు.

నలుగురు ఆడపిల్లలున్న ఏ ఇంటిలో అయినా కొంచం ఆచి తూచి ఖర్చుపెడతారు కదా..అలాగే మా ఇంటిలో కూడా నాన్న సంవత్సరానికి రెండేసార్లు కొత్త బట్టలు కొనేవారు. అక్కావాళ్ళు వారి బట్టలు ఫ్రెండ్స్ చెప్పిన టైలర్ కు కాలేజీకు వెళుతూ ఇచ్చేసేవారు. పెద్దవాళ్ళు చొక్కాలు, పేంట్ లు చిన్నపిల్లలకు ఎడ్జస్ట్ చేసి బాగా కుడతాడు అన్న ఫాల్స్ టాక్ చిట్టిబాబుకు ఉండేది. అందువల్ల కాలనీలో సగం మంది పిల్లలకి చిట్టిబాబు సైజ్ చేసిన బట్టలే తొడగాల్సిన అగత్యం. నాన్న తను కొత్తగా కుట్టించుకుని, తర్వాత అవి నచ్చక వేసుకోని షర్ట్లు, పేంట్లు మా బిరువా నిండా ఉండేవి. అమ్మ ఎప్పుడైనా బీరువా సర్దుతున్నప్పుడు నాన్న వాడని బట్టలు చూడగానే వెంటనే వీటిని ఏం చెయ్యలి అన్న ఆలోచన వచ్చిందే తడవుగా బూమర్ లాంటి బుడగలో అమ్మకు చిట్టిబాబుగాడు కనపడేవాడు.

చిట్టిబాబు రావటం..బట్టలు తీసుకెళ్ళటం..అవి వాడి దగ్గర రెణ్ణెళ్ళ పాటు ముక్కుతూ ఉండటం...ఏం కుట్టలేదు అని అడిగితే అప్పుడు మన ముందు షర్ట్ కత్తిరించటం..చిట్టిబాబు టైలరింగ్ అల్గారిధం లో మొదటి స్టెప్ ఇది. తొందర పెట్టిన పెట్టక పోయినా పెద్దవాళ్ళ బట్టలు పిల్లలకి సైజ్ చెయ్యటం అనే ప్రక్రియలో వాడు ఖచ్చితంగా ఫాలో అయ్యే స్టెప్ అది. మొత్తానికి అమ్మ ఇచ్చిన బట్టలు ఒక శుభముహుర్తాన ( వాడికి..మనకు కాదు ) తీసుకొచ్చాడు. కవర్ ఓపెన్ చేసి షర్ట్ తొడుకున్నా..ఒక్క గుండీకి కూడా దాని అనుబంద కాజా దానికి ఎదురుగా కుట్టలేదు. కొంచం కిందికి కుట్టడంతో షర్ట్ కాస్తా స్క్రర్ట్ లాగా ఉగ్గు ఉగ్గులుగా వచ్చింది. ఒకసారి అద్దం ముందుకెళ్ళీ కొంచం వెనక్కి తిరిగి చూసుకున్న..మా నాన్న కాలరే యధతధంగా ఉంచి దానికి మధ్యలో మడతపెట్టి, పొట్టిగా చేసి నాకు కుట్టేసాడు. ఆ సమయంలో చిట్టిబాబు బుర్రని ఒక బండ రాయితో కొట్టాలనిపించింది. అప్పటి నుండి చిట్టిబాబుని చూస్తే, నాకు కుట్టిన పాత షర్ట్ లన్నీ రింగులు రింగులుగా గుర్తొచ్చి, వాడిని ఏమీ చెయ్యలేక దుంఖం తన్నుకు వచ్చేది.

ఒకసారి నాన్న బట్టలకు తనకు అవసరం అయిన దానికన్న ఎక్కువ గుడ్డ తీసుకున్నారు. మిగిలిన గుడ్డ నాకు షర్ట్ అవుతుందని చిట్టిబాబుకు పిలిపించారు. నాకు చిట్టి బాబు వద్దు...అని గట్టిగా అరిచాను..ఆ తర్వాత నాన్న 'ఏంటీ' అన్న గంభీరమైన మాట విని పిల్లి అయిపోయాను. చిట్టిబాబు రావటం..గుడ్డ తీసుకెళ్ళటం..మా నాన్న ఇవ్వటంతో దాన్ని వారం తిరిగే లోపలే కుట్టి తీసుకురావడం అన్నీ చక చకా జరిగిపోయాయి. నాన్న నన్ను వేసుకోమన్నారు. తీరా చూస్తే ముమైత్ఖాన్ లాగా నా బొడ్డు కనిపించేటట్టు కుట్టాడు. మళ్ళీ వళ్ళు మండింది. కానీ నాన్న పక్కన ఉండటంతో 'మ్యావ్' అని ఊరుకున్నాను. చిట్టిబాబు వెకిలి నవ్వు ఒకటి నవ్వి 'గుడ్డ సరిపోలేదు సార్' అని నాన్నతో అనటంతో వస్తున్న నవ్వుని నాకు తెలీకోడదని ఆపుకుని 'వెదవ ఇంట్లో వేసుకుంటాడులే' అనేసారు. కొద్దిరోజుల తర్వాత నేను ఇసకలో ఆడటానికి వెళ్తే అక్కడ మా చిట్టిబాబుగాడి చిన్న కూతురిని చూసి అవాక్కయ్యాను. ఆ అమ్మాయి గౌనుకు చేతులు, కుచ్చిలు నా షర్ట్ క్లాత్ నుండే తీసుకుని కుట్టేసాడు. ఆ రోజు అదేషర్ట్ నేను వేసుకోవడంతో నా ఫ్రెండ్స్ అందరూ నన్ను 'అమ్మాయి క్లాత్ ని వీడు షర్ట్ కుట్టించుకున్నాడురా' అని ఏడిపించారు.

వేసవి సెలవుల తర్వాత, చిరిగిపోయి ఉన్న నా బ్యాగు చూసి నాన్న కొత్తది కొంటాను అని చెప్పారు. అదేంటో గాని కొత్త వస్తువులు కొంటున్నామంటే ఏదో తెలియని గొప్ప ఆనందం. ఒరేయ్ రేపటి నుండి నేను కొత్త బ్యాగు తో స్కూలుకి వస్తాను అని దోస్తు గాళ్ళతో చెబుతున్నప్పుడు ఓ రకమైన గొప్ప ఫీలింగ్ ఉంటుంది. కాని నా ఆనందాన్ని దూరం చేయ్యడానికి చిట్టిబాబుకు నిక్కరు వంకరగా కుట్టినంత టైం పట్టలేదు. ఇంట్లో కర్టేన్ లు కుట్టడానికి అప్పటికే మా ఇంట్లో కిటికీలు కొలతలు తీసుకుంటున్న చిట్టిబాబుకు ఈ విషయం తెలిసి 'అయ్యో! కొత్త బ్యాగు ఎందుకండి? మీ పాత ప్యాంటు ఏదైనా ఉంటే ఇవ్వండి...ఓ రెండు స్కూలు బ్యాగులు కుట్టి తెస్తాను' అని నాన్నతో అన్నాడు. దాంతో నాన్న కొత్త బ్యాగు కొనాలన్న ఆలోచనని మానుకుని వాడి చేతిలో ఒక ప్యాంటు పెట్టారు. ఇది చూసిన నాకు తిక్క రేగింది. వెంటనే మా ఇంటికి కొద్ది దూరంలో ఉన్న పొట్టెమ్మ, మా పక్కింటిలో పనిచేసే పనావిడ, అంతకుముందు పక్కింటి ఆంటీతో అన్న మాటలు గుర్తుకు వచ్చాయి. ' అమ్మా! ఆ చిట్టిబాబు దొంగ సచ్చినోడు జాకెట్ కుట్టమని ఇస్తే చూడమ్మా ఎలా కుట్టాడో...వెనక్కు ఎత్తేస్తుంది ' అని తను వేసుకున్న అష్ట అవకారాలు ఉన్న జాకెట్ చూపించి ' ఆ గొల్లిగాడు ఇటేపు వస్తే ఓ సుట్టు సెప్పమ్మా' అని ఆవేశంతో ఊగిపోతూ ఆంటీతో చెప్పింది. ఇది గుర్తుకు రావటం తరువాయి రయ్యిన పొట్టెమ్మ ఇంటికి వెళ్ళి చిట్టిబాబు మా ఇంట్లో ఉన్నట్టు చెప్పాను. వెంటనే పొట్టెమ్మ ఉన్న పళాన జాకేట్ తీసుకుని పరిగెత్తి మా ఇంటికి వచ్చింది. ఇక చూస్కోండి...చిట్టిబాబు గాడిని తిట్టి కొట్టినంత పని చేసింది. మళ్ళీ కొత్తది ఇస్తానని చెప్పిన తర్వాత గాని వాడిని వదలలేదు. చిట్టి బాబుగాడి మీద ఎప్పటినుండో నాకున్న కోపం ఆ రోజు కొంచం తీరింది.

తర్వాత కుట్టి తెచ్చిన స్కూలు బ్యాగులు కూరగాయలు తీసుకెళ్ళడానికి తప్ప బుక్స్ తీసుకుపోవడానికి పనికి రాదన్నట్టుగా కుట్టాడు. ఇలా మా కాలనీలో ఉన్న అందరి పిల్లల ఆనందంతో చిట్టిబాబు ఆటలాడుకున్నాడు. స్కూలు యునిఫాం లాగుకి కిస్తా అవసరమైనదాని కన్న ఎక్కువ కుట్టడం....టీ.వి కవర్ కుడతానని చెప్పి హార్మోనియం పెట్టెకు సూటయ్యే కవర్ కుట్టడం....లాగు కుట్టరా అంటే.....త్రీ ఫోర్త్ పేంట్ లేదా తెలుగుసినిమా హీరోయిన్ వెసుకునే పొట్టి నిక్కరు కుట్టడం...కొంచం తిండికే వాడుకుట్టే లాగు కడుపుదగ్గర టైట్ గా పట్టేసి కాస్త చిన్న పిల్లలు అర్జెంటు అయినప్పుడు లాగు విప్పుకోవటంలో కష్టపడుతూ
( పెద్ద గుండీకి చిన్న కాజా కుట్టడం మూలాన వచ్చిన చిక్కది ) నిక్కరులోనే రెండో పని కానిచ్చేయటం...ఇలా ఉండేవి చిట్టిబాబు ఘనకార్యాలు. పొరపాటున పెద్దవాళ్ళు రోడ్డు మీద టైలర్ కి అంతదూరం వెళ్ళి ఏమిస్తాములే అని బద్దకించారా ఇక అంతే సంగతులు. వాడు సరిగ్గ కుట్టేవరకూ బట్టలు రెండు, మూడు సార్లు ఇటు..అటూ..తిరగాల్సిందే.

మొత్తానికి మేము వేరే కాలనీకి మారిన తర్వాతే చిట్టిబాబు భాద తప్పింది. అసలు విషయం ఏంటంటే..ఒకప్పుడు చిట్టిబాబుకి పని పాట లేనప్పటికీ, సంభందం చూసి, వీడికి టైలరింగ్ వచ్చని అబద్దమాడి, పెళ్ళి చేసేశారు. ఆ తర్వాత నెలరోజులు ఇంకొకరి దగ్గర ఓ నెలపాటు అసిస్టెంట్ గా పనిచేసి, మామ గారు ఇచ్చిన కొత్త మిషన్ తొక్కడం పారంభించాడు. గత్యంతరం లేక టైలరింగ్ నే వృత్తిగా చేసుకున్నాడు. మా కాలనీ కూడా టౌన్ కి దూరంగా ఉండటం వల్ల, దరిదాపుల్లో టైలర్లు ఎవరూ లేకపోవడంతో చిట్టిబాబు అదే మంచి స్పాట్ అని ఫిక్స్ అయిపోయి అందర్నీ ఓ ఆట ఆడుకున్నాడు.

ఇప్పుడు చిట్టిబాబు అదే కాలనీలో మంచి పేరు సంపాదించుకున్నాడు. సొంతంగా ఓ షాపు పెట్టి వాడితో పాటు ముగ్గురు టైలర్లను పెట్టుకున్నాడు. ఇప్పుడు కూడా పాత ప్యాంట్లు, షర్ట్లు తీసుకుని చిన్నపిల్లలకి కుడుతున్నావా అని అడిగితే..'ఎక్కడ బాబు..ఈ కాలం చిన్నపిల్లలు మీరు ఉన్నట్టు ఎక్కడ ఉన్నారు...పుట్టగానే పుల్ ప్యాంట్ వేయందే ఒప్పుకోరు కదా' అని నిట్టూర్చాడు. నేను వెళ్ళిపోతున్నప్పుడు 'బాబు మీ లాప్ టాప్ కి ఓ కవర్ కుట్టనా' అని అడిగాడు. అయ్యబాబోయ్ అని చిట్టిబాబు వంక చూసేసరికి, ఇద్దరం గట్టిగా నవ్వేసుకున్నాం.

6, జూన్ 2009, శనివారం

నీ సంకల్పానికి ఆ విధి సైతం చేతులెత్తాలి....( శభాష్ ప్రణీత )


గత సంవత్సరం డిసెంబర్ లో ఓ ఇద్దరు అమ్మయిలపై వరంగల్ లో ఒక మానవ మృగం యాసిడ్ దాడి చేసిన సంగతి మనకందరికీ తెలిసిందే. దాడిలో తీవ్రంగా గాయపడ్డ స్వప్నిక పరిస్థితులతో పోరాడి మరణించగా ఇంకో అమ్మాయి ప్రణీత కూడా చావు బతుకులు మధ్య కొట్టుమిట్టాడి చివరికి ప్రాణాలు నిలుపుకుంది. కొద్ది నెలలు ఆస్పత్రిలోనే గడిపిన ఆ అమ్మాయి తన ఇంజనీరింగ్ ఫైనల్ ఇయర్ పరీక్షలు రాసి ఎనభై మూడు శాతం మార్కులతో డిస్టింక్షన్ లో పాసయ్యింది. ఇన్ఫోసిస్ లో ఉద్యోగాన్ని సంపాదించుకుంది. ఎందరో అమ్మాయిలకు ఆదర్శంగా నిలిచింది.

మామూలుగా అయితే అమ్మాయిలపై దాడులు జరిగినప్పుడు తల్లిదండ్రులుకు పరిస్థితులను ఎలా డీల్ చెయ్యాలో తెలియక చాలా డిప్రషన్ లో,షాక్ లో ఉండిపోతారు. దానికి తోడు చుట్టు పక్కల వాళ్ళల్లో కూడా అమ్మాయి సరిగ్గా ఉంటే ఇలాంటివి ఎందుకు జరుగుతాయి అనే మూర్ఖశిఖామనులు ఉండనే ఉంటారు. తన చుట్టూ ఉన్న వాతావరణం ఆ విధంగా ఉండటంతో భాదితులు మరింత కుంగిపోతారు. మన వల్లే కదా అమ్మా, నాన్నఇలా భాదపడుతున్నారు అని తమలో తామే మధనపడి జరిగిన సంఘటనను పదే పదే తలుచుకుని కన్నీటిని ఆశ్రయిస్తారు. అలాంటి పరిస్థితులలో వారు ఏదో సాదించటం సంగతి పక్కన పెడితే...తిరిగి మామూలు మనిషిగా మారటానికే చాలా సమయం పడుతుంది. భవిష్యత్తు గురించి వారు కన్న కలల సౌధం కూలిపోయిందని, తాము ఇంకేమీ చెయ్యలేమని..ఇలా రకరకాల ఆలోచనలు వారి మనస్సును తొలిచేస్తుంటే ఇది వరకు ఉన్న ఆత్మవిశ్వాశాన్ని తిరిగి పొందటం ఎవరికైనా కష్టమైన పనే. ఒకవేళ పొందినా సంవత్సరాల సమయం తీసుకుంటుంది.

సరిగ్గా ఇలాంటి సమయంలోనే ప్రణీత తల్లిదండ్రులు, భందువులు ఇతరులకు భిన్నంగా జరిగిన సంఘటనను తీసుకున్నారు. మనసులో భాద తొలిచేస్తున్నా ఆ అమ్మాయి కళ్ళల్లో కన్నీళ్ళు రాకూడదనే ఉద్దేశంతో పంటి బిగువున తమ భాదని దిగమింగి ధైర్యం అందించారు. తల్లి ప్రణీతకి భౌతికంగా సపర్యలు చేస్తూ, జోక్స్ వేస్తూ పక్కన ఉంటే, తండ్రి, అన్నయ్య, మామయ్య తనకి మానసికోల్లాసాన్ని అందించి తను ఆత్మవిశ్వాసం కోల్పోకుండా ఉండటంలో సహకరించారు. పరీక్షల సమయంలో కాలేజీ లెక్చరర్ల తోడ్పాటు, స్నేహితుల పోద్భలం, సహాయం తోడైయ్యింది. ప్రణీత ఆస్పత్రిలో చాలా తక్కువ సార్లు మాత్రమే ఏడిచిందని చెప్పే వాళ్ళమ్మ గారి మాటలే ఇందుకు నిదర్శనం. సంవత్సరం వృధా కాకూడదన్న పట్టుదలతో ఇంజనీరింగ్ చివరి సంవత్సరం పరీక్షలుకు సిద్దమైంది. ఫలితం....ఒక విద్యాకుసుమం మళ్ళీ వికసించింది..తను ఎదుర్కొన్న తీరుతో రాష్ట్ర మహిళల గుండెల్లో స్పూర్తిని నింపింది...పరిస్థితులకు ఆత్మవిశ్వాసం తో ఎదురీదటం పెద్ద కష్టం కాదని నిరూపించింది. మంచికి, చెడుకి మధ్య జరిగిన యుద్దంలో అతికొద్ది నెలలోనే విజేతగా నిలిచింది.

దాడి జరిగి ఆస్పత్రిలో ఉన్నప్పుడు ఆంధ్ర అంతా వారి ఇంటిలోన అమ్మాయికే జరిగినట్టు భాదపడ్డారు. ఎంతో మంది తను తొందరగా కోలుకోవాలని ప్రార్ధించారు. తను డిస్టింక్షన్ తో పాసయ్యిందని తెలియగానే ఎంతో సంతోషించారు. TV9 లో ఈ రోజు పొద్దున్న ప్రణీత తన కుటుంబసభ్యులతో పాల్గొన్న 'నింగి నేల నాదే' అన్న కార్యక్రమంలో తనకు వచ్చిన ఫోన్ కాల్సే ఈ విషయాన్ని స్పష్టంగా చెబుతున్నాయి.

భవిష్యత్తులో సివిల్స్ రాయటమే తన లక్ష్యం అని చిరునవ్వులు చిందిస్తూ అంటున్న ఈ ఇంజనీరింగ్ గ్రాడ్యుయేట్ తను అనుకున్న ఆశయాన్ని సాదించాలని ఆకాంక్షిద్దాం.